Joepie jopieeee yeyyy bugün bizim günümüzmüş...Yani Nam-ı değer erkeklerin, en sevdiklerinin, çok nefret ettiklerinin, eşlerinin, annelerinin, kızlarının, ilk aşklarının, unuttuklarının, unutumadıklarının, sevgililerinin, kalbini kırdıklarının, uzaktan sevdiklerinin, ulaşmaya cesaret edemediklerinin günü...
Günün en anlamlı haberi, bence , eşinin (bu da nasıl bir eş ise... Ruh eşi olmadığı bir kesin) kendisini aldatmasın diye eve kilitlediği kadının itfaiye arabasının zamazingosunda kurtarılmasıdır!! Haticeye değil neticeye bakmalıyız, Sayın Seval Altınayak, kadınların kurtuluş mücadelesini ve zaferini bir kez daha kanıtlamış oldu..
Günün bir tüketim furyasına dönüşmemesi ilginç elbet... Halbuki ben sevgilimden şöyle büyük, güzel 10-15 adet gül beklerdim... Belki şöyle ufak bir kutu kalp çikolata... Yanında da pazar sabahına ve kadınlar günüme yakışır güzel bir sevişme...
Bugün belki de bazı kadınlar, günün suyu hürmetine, daha az eziyet edilecek, belki dayak daha bir hafif geçecek, belki ayaklarını 5 dakika fazla uzatabilecek, herhangi bir töre cinayetine kurban gitmeyecek, aldatılmayacak, ağlatılmayacak, her zamankinden az buçuk daha fazla mutlu edilecek, daha bir yontulmuş olanlar, karısına, kızına sevgilisine belki güzel bir kahvaltı ya da harika bir akşam yemeği hazırlayacak, psikopat sevgilileri "Çantaya sığmaz, hem de ağır olur" diyerek başlarını gövdelerinden ayırmayacak... Belki de...
Ehhh o zaman kutlu ve mutlu olsun Dünya Kadınlar Günümüz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder