29 Eylül 2009 Salı

Kankalarla buluşmak istiyorum...

Okullar açıldı geçen hafta perşembe...
Nasıl kıskandım, nasıl kıskandım sabahın köründe işe gitmek için garajdan çıkarken formalı çocukları! Üstelik bizim oradaki okulun forması pek bir çirkin, suratlarına söylemiyorum, belli de etmemeye çalışıyorum ama üstlerinde o kadar sakil durmakta ki minik cücelerin!
Yalnız eskiden "okul açılıyor" dendi mi tüm okullar açılırdı... Herkes aynı anda yazlıklardan toplanır geri gelir, hep aynı dönemlerde kırtasiyelerde buluşulur, anneler hep birlikte kahve yanı defter kitap kaplama sanatlarını konuştururlar, babalar hep benzeri akşamlarda yeni sene nasihatını verirlerdi... Öyle "sen önce açıldın", "ben sonra kapandım", "arada tatil yaptım", "ahhh, ben yapamadım, seni döverim" gibi durumlar yoktu! Herşeyi ayırmayı beceren bu ülke, okulu, özeli, geneli, tatili, formayı, çocuğuda ayırmayı pek bir iyi becermekte ama, neyse...
O kadar canım çekti ki yıllardan sonra okula yeniden gitmeyi! ama öyle üniversite, master yıllarımdan istemiyorum ben... İlkokul da çok net olmadığı için melodika dersleri, beden eşofmanları, doğumgünleri, kokulu silgiler, uhu ve kırmızı kalem ile eli çakma yara yapmalar, akşam üzeri 5te ayran çatal sefası, tırnak kontrolü, aşı günleri dışında, onu da pas geçiyorum! Şöyle ufalsam ufalsam cebinize girsem ve yine ortaokul/liseye dönsem?!
Yine bir gece önce tüm okul kıyafetlerimi askısı ile dolabımın üstüne assam... Yine ayakkabılarım gıcır gıcır olsa, onlar gözümü alırken servisi beklesem! Tanıdık yüzleri görsem, tanıdık yollardan geçsem, sınıflara girsem, kara tahta olsa, hatta ben hiç sevmediğim beyaz tahtaya bile fit'im şu an! Kankalarla buluşsam! Hayat kendince bayram olsa, en büyük derdim ödevler, sınavlar ve yaşın en saftorik hali ile yine adamlar olsa!? Kar yağsa, okul tatil olsa, yollara çıkılmasa... Akşam haberleri tatilin uzaması için hatim indirilerek beklense! Tebeşir tozu yutulsa, çakma ateş çıkarılsa?! Külotlu çorapların hepsinin ağı ilk ay sonunda yırtık olsa!
Bugün eve dönerken soracağım okula, kimseyi korkutmadan girip oturabileceğim, dersi dinleyip, sınıf kokusunu içime çekeceğim bir imkan var mı acaba? Ufak bir ışık bile görsem gözlerinde, kankaları toplar yarın sabah sınıfta biterim!! Biliyorum, onlarda en az benim kadar özlediler okullu olmayı, büyük olmaktan bu kadar sıkılmışken!

2 yorum:

  1. evet son cümle vurdu. kötü vurdu :)

    YanıtlaSil
  2. Şu dansı da yapasım var! Zaten işe bile öyle geliyorum! Yeter ki beni yeniden okula alsınlar :)

    YanıtlaSil