"Özgürlüğümü ve sorumsuzluğumu istiyorum" dedi...

Bende dün gece özgürlük ve sorumsuzluğunu armağan ettim ona...

Kalbimi deli divane yakan adamla, binbir parçaya bölen aynı...

Gözler dün geceden beri o kadar pörtlemiş ki ne bilgisayar ekranı görebilmekteyim, ne daha fazla göz yaşı dökebilmekte... Göz alerjisi oldum ben sanırım diye açıklama yaptığım her saniyede, kalbim ve midem aynı anda ağzıma doğru yola çıkıyorlar... koşa koşa tuvaletlere sarılıp, içi dışa çıkarma günleri, HOŞGELDİNİZ...

Çok değerliymişim onun için... Özelmişim... Güzelmişim...Ama ciddi bir ilişkiye hazır değilmiş...

Heh, CİDDİYET... Nedir bu ilişkide ki ciddiyet kavramı?

Ben sanmaktayım ki 4 aydır bir adamla hafta sekiz gün dokuz buluşuyor, buluşamadığın zamanları msn/face/blackberry messenger gibi zamanzingolarda konuşarak geçiriyor, buluştuğun her gün, günde 3 posta sevişiyor, birbirine yeni yeni tanımanın verdiği keşifler ile sevdiği, beğendiği şeyleri hediye ediyor, kahkahalar ile gülüyor, konuşacakların hiç bitip tükenmiyor, birde hafif uzun vadede konser, yemek, buluşma, arkadaşlar ile kaynaşma planları yapıyorsan bu iş bir şekilde ciddiye binmiştir... Geriye bir görüşmediğin zamanlar kalır, onlarda da ufaktan haberdarsan birbirinin ne yaptığından, gönlünde rahatsa, daha ne ister ulan insan?!

Kelime anlamını yanlış biliyorum heralde diye sözlükler mi açmadım...

Ben mi karıştırdım yaşamaya yaşamaya ilişki nediri diye, döndüm 4 ay öncesine tek tek neler yaptığıma baktım...

Ve sonunda karar verdim ki...

Bir dahaki sefere kalbimi benden yüreksiz birine vereceğime köpeklere atayım... Hem birilerine bir faydası dokunur, hem de daha havalı bir hareket olur.