Evden kaçmanın da bir raconu var...

Yeni nesil bu raconu da ayaklar altına almış durumda...

Dün gece "bugün pazar ayık kalalım" diye başlanan macera, ümit besen'de sonlanınca, haliyle sabah duvarlara çarpa çarpa hazırlanmaktayım işe... Kendine kızgınlık had safhada, sek kahve dolu bardak elde, "biraz ayılır öyle çıkarım" diye plan yaparak, açıyorum kapısını evimin, gazeteleri de güne katmak üzere... O da ne ???!? Önce korkudan aklın yerinden oynaması modu, welcome home paspasımın üzerinde koskoca bir hatun yatmakta... kahveyi tanrı misafirimizin değil kendi üzerime döktükten sonra, yanık acısı ile düşünüyorum ve iki opsiyonum var: Ya ben bunu dün gece yolda buldum, eve kadar getirdim, ama kapıda bıraktım ya da evsizleri artık böyle gazeteden kuponla dağıtıyorlar, bu da bana düşeni... Toplamda 2-3 dakikalık bir bocalamanın ardından kendiside uyandı zaten.... ALT KOMŞUNUN KIZI ?!? Zaten sorunlu olduğuna apartmana ilk taşındığımda birkaç kere şahit olduğum hatun, "günaydın ben evden kaçtım, size gelebilir miyim" demekte...?! Fesupanallah... Daha da pazartesi yani....

Yaaa insan evden kaçar tabii kaçmaz mı? Benim kayıtlı 2-3 kaçma girişimim var... Hatta birinde ülke değiştirecektik arkadaşımla, başka bir arkadaşımız ailelerimize haber vermiş, bizim Kıbrıs'a kaçma girişimlerimiz feryat figan durdurulmuş, ortalık birbirine girmişti... Şehir içindeki çok güzel hareketlerimden bahsetmiyorum bile, seviyordum ben gecenin bir körü evden çıkıp sabahın başka bir köründe "babaaa ben evden kaçtım" diye ankesörlü telefondan haber vermeyi... Ama yani insan alt kattan üst kata kaçar mı yaaa? Yanına da çanta yaparak? Hayır benim ara durak olmam imkansız, insan niye aşağı ineceğine yukarı çıkar, yolu uzatır? son duraksam eğer niye valiz yapıp geldin, arada aşağı iner değiştirirdin?

Ev ve kalp geniş o yüzden yol geçen hanına döndü bu aralar... Karar verdim her ikisinin kapısına da en fiyakalısından birer "dikkat köpek var, ısırır, kuduzdur da" asacağım... Destursuz girişimde bulunulmaz o zaman belki...