Çoookk olmuş, ara vermişiz... Değişen çok bir şey yok aslında... Trenler aynı yerden kalkıyor, halen daha favori restoranım full çekiyor, yürüyerek geçtiğim yollar, oturduğum cafeler, okuduğum gazeteler aynı... suratlar yok bir tek, yerlerini hayaletleri ile doldurdum ama ben yine de... Ve karar verdim ki, senelerce yaşadığın şehir, iki günlük iş gezileri ile ziyaret edilmemeli... O şehirde, evim dediğin, çok sevdiğin yerde, turist hayat anlamsız, acı ve sevimsiz... amma ve lakin artık birşeyi kabullendim... Neyi mi?
Hayatın saygı ölçer'inin alarmlar verdiği bir dönem... Az kaldı, geride kalacak... Kafamı toplasam, elleri de yanına alsam, neler anlatıcam... Neyse bu haftasonundan çok şeyler çıkar :) O zaman anlatırım ben...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder