Haftasonu Pamuk'un kırk duası için memleketine yola çıktım.. Bizim Pamuk aslen Gönen'li... ama bandırma'ya evlenmiş, annem, dayılar Bandırma doğumlu! Uzun zamandan sonra gidilen Bandırma, feribot fırıldanmaları sıcak sıcak yeni çıktı.. buyurun afiyetle :)
cumartesi sabahı 06:30 itibarı ile Yenikapı İDO İstanbul-Bandırma hattı Turgut Özal feribotundayım... Aşk gemisi vari değişmiş, gelişmiş feribot... Seneler önce benzer şekillerde bindiğimiz arabalı vapurlar ile hiç alakası yok... business class denen class bile var, herkesin tepesinde oturuyor onlar! Yaklaşık iki sene sonra benzer bir feribot seyahati... Bu seferin tek farkı Yunan sularında olmamak! Bir de Vassilis yok, dolayısı ile o uyumadı, ben sıkılmadım, millete de sarmadım :) Tek başımaydım. Sevgili bırakmıştı beni Yenikapı'ya, uyku akıyordu gözlerinden... Yıllar önce Pamuk, ben ve annem böyle bir feribot ile gitmemiştik Bandırma'ya sanırsam... Sanki dışarıda oturabiliyorduk, etrafı kirli camlar ardından değil de gözlerimizin renkleriyle görebiliyorduk... Bandırma'ya yanaşırken, püfür püfür rüzgar hatırlıyorum birde... Bu sefer bolca egzost kokusu vardı, yanlış taraftan da indiğim için...Sadece bendim... Anne bir önceki gün atmıştı kendini doğduğu memlekete, Pamuksa hiç yoktu!! Onun 40 mevlüdüne gidiyorduk... Ne zaman üzeri açık vapuru değiştirdiler? Ne zaman Pamuk gideli 40 gün oldu? bu acı ve yavaş yavaş yerini bıraktığı özlem ne zaman geçecek peki? Her gün hatırlamayı unutacak mıyız? unutursak daha çok üzülmez miyiz her hatırladığımızda? Neyse derin konular bunlar, kendimizle, içimizle konuşup, hepimizin kendi kendine çözmesi gereken...
Bir gerçek var ki Pamuk yoktu! Onun yokluğu da pek bir keyifsiz! Sesini duymayı çok özledim!
Tüm bunları düşünürken feribot hareket etti... 5 dakika rötarlı olsun, bizim olsun...
Herkesin kahvaltısı gelmiş...
Bir sürü motorcu kıyafetli insan vardı... Zor iş gibi geliyor bu iş! Pedalı, yolu, kaskı, kazağından çok sosyal anlamda bana zor gelişi...Çiftsen, başka çift arıyorsun oraya buraya vınnnn'lamaya! Yani şimdi bu adamlar gelip bana teklif etmezler şuraya buraya gidelim diye... Zor iş...
Farkettiyseniz bu yolculukta herşey zor oluyor zaten :)
Tuvaletler fazla batmadan ziyaret etmek gerekti, bir de kahveyi tazelemek....
ama o saatte üşengeçlik had safhada! bir de yolda birşeylere çarptık sanırım :) Ray değiştiremeyeceğimize göre... Herkes de o gürültü arkası kısa bir sessizlik. İlerleyen dakikalarda anlaşılır bakışları, kıyı hazır yakınken kurtuluruz cümleten yorumları...
Karnım acıktı... söz verdik ama anneye birşey yemek yok! Çiğ börek sefası yapacağız hep beraber...
Öndeki teyze şişleri çıkardı, örgü ördü! yurdum insanı zevk alıyor böyle repitatif ve naif hobilerden... Ben katlanamıyorum birbirini çok tekrar etmelere!
Yanlış iş ile iştigal ettiğimizi fark ettim, yeme içme işinin dışında kalan hepimizin... Bu nasıl bir yemek tüketimi belli değil! Feribot'ta satılanların yetmeyeceğini düşünen herkes bilimum pastane, börekçi, simitçileri soyup gelmişti.
2. kahve ve arada çiş molası... alın işte, hatunun biri bir "çiş" dedi hepimizde adab-ı muaşeret bitti! Yalnız biz hatun milletinin, özellikle de türk asıllıların hiç tuvalet adabı yok! Evde de böyleler mi? Böyleyse, vay halimize! Yoksa sadece umumi tuvaletlere mi böyle davranılıyor, o zaman da bu nasıl pis ve bencil bir mantık silsilesi!? tutturamayıp etrafa yapanlar, etrafla yetinmeyip duvarları becerenler, sifonu çekmeyenler, tuvalet kağıtları yerlerde, kağıdın rulosu baştan iptal... Rezillik ve bok diz boyu!
Ben bayıldım bu arada bu feribot olayına... Çapraz köşede bir aile vardı! Anne, baba, kızları ve kızın kocası... Hatun asabileşti, kim bilir haklı belki, o bölümü kaçırdım, tuvalette paça kıvırıyordum, kocasını fırçaladı durdu. Ailenin yanında olması insana böyle bir cesaret veriyor sanırım, damada da koca bir " ya sabır ya selamet"... "Yalnız olsak ben bilirdim sana söyleyeceğimi ahh kadın" bakışı, sözlere " Babacığım size sütlü kahve mi alıyordum" olarak döküldü ya, benim koptuğum andır! Bu hatunu kocası dövmezse ben dövecektim! Sevap işler hayır duası alırdım kesin!
Ayağında şalvar ve çetik olan teyzenin marie claire maison okuması da ne ironikti! Ne düşündü, ne düşledi acaba bakarken...
benim memlekete gitmişsin. düşüncesi bile güzel geldi şimdi böyle ofiste bön bön otururken.
YanıtlaSilo üstü açık güzel vapurlar 10 sene öncesinde kaldı maalesef. 5 saat sürerdi onlarla yolculuk ama bana sorarlarsa kat be kat zevkliydi şimdiki deniz otobüslerinden.
çiğbörekler için afiyet olsun diyorum anne kız karşılıklı ne keyif.
çiğbörek deyince ister istemez mehmet amcanın tostuyla meydandaki tarihi iskender canlandı gözümde. istanbul'da yemem ben döner falan, tutarım kendimi bandırma'da çıkarırım hıncını.
dualarınız kabul olsun pamuk için. yolu da ışık olsun.
:) çok mutlu oldum okuyunca... Bandırma çok güzel, Erdek çocukluğumuzun geçtiği yazlık yeri... Vapurun kalkmasına çok üzüldüm, halbuki Bandırma iskeleye yanaşırken taşları sayardık Pamukla biz...
YanıtlaSilÇiğbörek muhteşemdi, tez zamanda kavuşman dileği ile :) Ben nereden yedim bilmiyorum, seçimi guru anneye bıraktım.. ama tıka basa yediğim bir kesin, hiçbir yerde böyle lezzetli değil... tuzlu peynir, mantı, kemalpaşa, zeytin stoklarımı yaptım ve geri döndüm... Pazar akşamı yana yatık gelen bir feribot gördüysen Yenikapı açıklarında o benim zeytin, peynirlerin ve göbeğin ağır çekmesindendir :))
Güzel dileğin için çok teşekkür ederim :)
mutlaka zeytinyağ işini de hallet. hatta annem zeytinyağı köyden alıyor. başka bir şey kullanmıyorum ben. ofistekilere kek yapıp getiriyorum zeytinyağla, löp löp yutuyorlar. söylesem de inanamıyorlar.
YanıtlaSilbak şimdi yazarken depreşti, hasan çavuş helvası bi de tahini de lezzetli olur, of!
hafta sonu kuzenin sınavı var malum, üniversite zavallı kız. ondan sonraki hafta sonu gitmek istiyordum. sanırım gidiş kesin oldu sayende :)
yana yatık katamaran tekne gibi, biz de arabayla dönerken arka lastikler neredeyse sürte sürte geliyoruz geri :)
sevgiler