17 Aralık 2009 Perşembe

İçimde kendimi kaybettiğim...


Kaç farklı ben var içimde? Nasıl hepsi bu kadar özerk olabiliyorlar birbirlerinden? Sıkışmıyorlar mı içimde, hele de kilo verip bünyeyi küçültüyorken? Nasıl bu kadar farklı olabiliyorum kendimden? Hangi sesleri dinlemem gerekiyor içimde? Niye bazen hepsi susuyorlar ve ben çıldırıyorum? Sessizliği hep mi sevmedim ben acaba? O zaman niye fazla sese de katlanamıyorum? Hangi ben neyi seviyor, kime ne sözler veriyor, kimlerle iş pişiriyor, neye kin ve nefret duyuyor nasıl takip edeceğim? Parmak uçlarımı hangisi karıncalandırıyor, beynimi bir başkası uyuştururken... Nedir bu uzun zamandır içte duvarlara çarpıp eko yapan, ama ağzımı açar açmaz tıp oynayan çığlık halleri? Hangi ben'i aradan çekip çıkarmalıyım, diğerini en derinlere hapsederken?

Sorularım çoğaldıkça, ben'ler de mi artıyor içimde? Kime güveneceğini, neye inanacağını, nasıl yürüyeceğini, en çok ne zaman seveceğini, kimlerle sevişeceğini bilmeyen, bilemeyen ben'ler... Bir sabah hepsinden kaçıp kurtulasım varken, akşamına nasıl candan sarılıyorum onlara? Ortak noktaları arayışları...Nerede, nasıl, kim, neden'leri ile birlikte... Ortak noktaları sıkılmışlıkları.... Hayretle açtıkları gözlerini ve şaşkınlıktan kapayamadıkları ağızlarını saymazsak eğer...

İçimden ışıklar saçarak uyandığım bir sabaha kalkmak istiyorum... Beni çığlıklarımın sesi ile gözlerimin nemi değil, dinginliğimin ta kendisi iteklesin günün içine! Hiç konuşulmamış sözlerim olmasın... Gözlerim bakarken kaçırılmak zorunda kalmasın... Sesim kısılmasın... Güvensizliğim olmasın... İnsanlar - adam,kadın, genç, yaşlı, güzel, çirkin, şişman, zayıf, alkollü, alkolsüz, mutlu, mutsuz farketmeksizin - İNSAN olsunlar! Hayallerim kendimi tekrar ettiğim yerlerde takılı kalmasın... Beraber yürüyelim onlarla, en ütopiklerine bile ulaşabilirim mutluluğu ile!

Lütfen birileri içimdeki ben'lerden birinin sesini duysun... duysun ve anlasın... Çünkü ben yoruldum tekrarlardan, taklalardan, hissedememekten, güvensizlikten, anlamsız paranoyalar arası yitirdiğim tırnaklardan.. Ben gerçekten çok yoruldum çok sevdiğim insan ırkı ile uğraşmaktan! Ve yoruldum başladığım yere geri dönmelerden...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder